Lenie Koppelaar opende de theateravond in de Wielwijkse toneelwinkel. “Wat hebben we veel gedaan”, luidde haar eerste zin. Er is dan ook in de jaren dat BAF van Cees Bavius en Pieta Bot bezig zijn in Wielwijk veel veranderd, en de bewoners hebben daarbij niet stilgezeten. BAF heeft dat samen met bewoners tot mooi theater omgetoverd.
Het buurthuis is weg, maar de bewoners hebben van zich laten spreken en hebben nu nieuwe vormen om samen te komen. Er is met BAF een kerstspel gemaakt en er zijn in woningen, die op de lijst stonden gesloopt te worden toneelstukken gespeeld door families, die zomaar in die huizen gewoond zouden kunnen hebben. Aangrijpende verhalen, die de tongen losmaakte en de waardevolle contacten onder de bewoners teweegbrachten. Er werd als het ware een nieuwe samenleving gemaakt.
Die nieuwe samenleving spreekt uit de TIEN Wielwijk miniaturen. Bijvoorbeeld ‘Nelleke Felleke’; Wil Braat vertelde de kinderen Vrolijk haar verhaal over de oorlog en wat er direct daarna gebeurde en gaf de kinderen Vrolijk een uitleg waarom ze Nelleke Felleke genoemd werd. Die kinderen zaten trouwens niet stil te luisteren, maar stelden haar vragen waaruit bleek dat ze helemaal in haar verhaal opgingen.
Daylice Abad die nauwelijks geld heeft en haar dochter een schriftje gaf als het dagboek. Ze leest stiekem in dat dagboek.
Max Stuart verkoopt groene gerania en de mensen denken dat het om heel iets anders gaat.
Stuk voor stuk juweeltjes gespeeld op verschillende plaatsen in de toneelwinkel. Het publiek moest dus ook werken. De stoelen werden van hoek naar hoek gesleept. Er werd immers steeds in een andere hoek gespeeld. Amitis Vilchez nam zelfs als een rattenvanger van Hamelen tijdens haar stuk Valery het publiek mee van de ene naar de andere hoek.
Een mooie doorsnee van de bewoners in de wijk en niet te vergeten hun kinderen, die een hartverwarmende rol speelden in bijna alle miniaturen. Na de voorstellingen kwamen de tongen los. Er werd wat gedronken en er werden schouderklopjes gegeven. Publiek en spelers deelden allerlei dierbare momenten uit de wijk met elkaar.
Het oude buurthuis zou hier nooit tegenop kunnen.