Vooral de rust die Gerard uitstraalt in samenwerking met en tussen drukke mensen, als Bien Hofman en welke druktemakers allemaal al niet meer, werd aangehaald.
Bestuurder van Woonstad Rotterdam, Marja de Bruyn, wilde iets goed maken. Zij had geleerd van Gerard, dat hij het lastig vond dat anderen allemaal wel in Birmingham en Coventry naar One Stop Shops waren wezen kijken en enthousiast terugkwamen met het idee dat er in Pendrecht ook zoiets zou moeten komen. Gerard heeft nooit onder stoelen of banken gestoken, dat hij aan dat Servicepunt Pendrecht nogal wat haken en ogen vond hangen.
Hij kreeg om die reden van haar alsnog een cheque voor een reis naar Birmingham om zijn licht daar op te steken en natuurlijk na twee functioneren eens te kijken of het gelukt was om het idee van daar in Pendrecht wortel te laten schieten.
Jan Marijnissen was gepolst, maar kon niet. Het aardigste gemeenteraadslid van Rotterdam was er wel. En laat die nou van dezelfde partij als Gerard en jan Marijnissen zijn. Theo Coskun van SP vertelde dat hij verbaad was ineens met Gerard te maken kreeg als professor van de Pendrecht Universiteit en dat zijn fractie een fraai inzicht kreeg in wie er allemaal actief is in Pendrecht en de manier waarop mensen van hun wijk, Pendrecht in dit geval, houden.
Hij gaf Gerard een tas vol met boeken van zijn grote voorbeeld, precies Jan Marijnissen.
Ed Seibert, mede professor aan de Pendrecht Universiteit en vriend van Gerard had in dichtvorm een verhaal voor Gerard gemaakt met vooral veel wijze lessen van zijn vriend erin.
Ambtenaar en manager van de deelgemeente Charlois, Herman Gerrits, had van Gerard geleerd en deelde zijn opvatting, dat er veel buitenstaanders van bureaus en instanties wijzer worden van de aanpak van de wijk en er met de poet vandoor gaan. Gerard vindt dat dat anders moet en dat de geldstromen van deelgemeente, gemeente en het rijk meer ten goede komen aan de mensen uit de wijk.