In de touringcar van Milot werd ervoor gezorgd dat de ingeschreven fietsers een team werden. Er was wat entertainment, koffie (ahum), er werd wat bijslapen, de speciale koerstrui werd uitgedeeld, de instructies van de parcoursdirecteur werden doorgenomen en op naar het mooie weer in Brugge.
In de touringcar van Milot nam als eerste chauffeur Simon het woord. Iedereen moest zijn gordel aan en er was een toilet, maar liever niet voor de grote boodschap gebruiken, want het ging om een chemisch toilet en eh dat kan niet met papier over weg.
Tweede domper betrof de koffie. Die was niet aan boord.
Maar de fietsers waren niet snel uit het veld te slaan. Iedereen had inmiddels een rugzakje van TOS met daarin te eten en te drinken om een basis te leggen voor een stevige tocht van zo’n 150 kilometer.
Verder waren er naast de fietsers nog twee mensen aan boord. Rieneke Minderman, dichteres en groot fan van Karel de Stoute. Zij zou op het plein voor het Stadhuis in Brugge een ode brengen aan haar held Karel. Ze had graag de Onze Lieve Vrouwe Kerk bezocht en het praalgraf van hem en zijn dochter Maria van Bourgondië bezocht, maar dat komt vast een andere keer. Rieneke was getooid in het roze van de trui van de Giro d’Italia en had ook een koffertje van dezelfde kleur met daarin op allerlei rollen haar dichtwerk.
Ook was Steef Vooren, Charlois zanger en tekstschrijver, van de partij. Hij maakte het Charlois Volkslied. En hij zorgde ervoor dat iedereen het refrein en de melodie in de vingers kreeg.
Dat refrein luidt:
Nu staan we fier overeind
om ons dorp te eren
en Charlois trouw te zweren
Want samen staan we sterk
welkom alle nationaliteiten
velen vonden hier een nieuwe start
Charlois blijft altijd in ons hart
Hij had een cd bij zich met de muziek, zodat het zingen een stuk gemakkelijker zou gaan. Helaas, Simon kon de cd-speler niet aan de gang krijgen,want die was met een ijzeren plaat vergrendeld.
Geen nood. Steef heeft volume genoeg en de melodie bleek heel eenvoudig. In no-time werd het lied uit volle borst mee gegalmd.
Het fraaie fietsshirt met de sponsors:
Havensteder
Rabobank
Woonstad Rotterdam
Milot Reizen
Van der Leeden & Partners accountants en belastingadviseurs
DOCK
en achterop de etenzakjes AH
het familie wapen van Karel de Stoute
het goed doel waar de opbrengst heen zou gaan: het Sophia Kinderziekenhuis
werd door Margo van Dijk uitgedeeld. Iedere deelnemer had een shirt op maat en met zijn of haar naam erop.
Allemaal goed om de club uit elkaar te kunnen houden.
Kort voor Brugge hield Klaas Notenboom een briefing en vertelde de spelregels. 25 kilometer zou de snelheid worden. En samen uit samen thuis.
De volgwagen met water, sportdrank en voldoende sportvoeding ging mee tot Breskens en zou van daar via de Westerscheldetunnel naar Middelburg rijden om dan weer aan te sluiten bij het peloton.
Er zou in Brugge ook een reparatiewagen van FietsNED aansluiten en als je pech had zou je je af kunnen laten zakken tot bij Eduard Rozenveld, die j zou helpen en je weer netjes bij het peloton af zou leveren.
Om het allemaal nog mooier te maken waren er drie motorbegeleiders mee. Zij zouden de kruispunten afzetten en ervoor zorgen dat het peloton veilig in Rotterdam aan zou komen.
En boven Brugge hingen zware wolken, maar er was een regenboog met één van de uiteinden op de Burg, het plein voor het Stadhuis van de West Vlaamse wielerstad.
Daar was dus koffie en daar begon het feest.