De straat had zich al heel vroeg aangemeld voor de Nationale Burendag. Er werd gehoopt op een forse extra bijdrage van het Oranjefonds dat het initiatief nam tot deze nationale dag. In 2009 stond er nog een premie van € 750 op een activiteit in je straat. En er waren ook extra’s in de zin van spandoeken en dergelijke. In de Tarwewijk hing zaterdag 25 september al heel vroeg een spandoek.
‘Zou er dit jaar weer? Oh, nee de datum klopt niet het is de 25ste vandaag en eh! Ja ja, dat is dus die van vorig jaar. Maakt het uit. Ook een manier om de omgeving en de mensen in de straat erop te wijzen wat er hand is, toch?’
En de eerste keer in 2009 was het succes zo groot, dat het Oranjefonds het even wat minder aan ging doen wat de premies betreft. € 500 was het maximale bedrag dat je op een straatactiviteit kon krijgen. 14.000 straten is ook wel heel erg veel.
In de Halsterenstraat kwamen de activiteiten een beetje later op gang dan in de Wieldrechtstraat in de Tarwewijk. Maar in Pendrecht had men dan ook flink wat hulptroepen ingeschakeld. Maar liefst 11 maatschappelijke stagiaires en daarnaast ook nog TOS-sers, Joyce Krom van Mensen Maken de Stad en familie om in een mum van tijd alles klaar te zetten voor een burendag en de bewoners te helpen om hun programma uit te voeren.
Vooral bij de culturen markt, de plantjes actie, de rondjes bingo, en het met elkaar eten uit alle keukens, die er in de straat te vinden zijn, is die steun hartstikke handig.
Tot slot zouden de afspraken in de straat nog even herhaald worden, want dat blijkt iedere keer weer nodig met nieuwe buren en om sommige mensen, die het allemaal vergeten zijn, nog even er aan te herinneren, dat je niet alleen op de wereld bent.
Welke culturen waren er dan?
Abebeba Gebremedihin uit Eritrea had haar hele koffie ritueel uitgestald en schonk iedereen, die dat wilde een bijzonder smakelijk kopje koffie bereidt volgens de traditie en in een part komfoortje brandde houtskool met heerlijk ruikende hars.
Saskia wilde iedereen laten zien dat ze uit Suriname komt, maar tot een bepaalde groep in Suriname behoort. De mensen, die ooit uit Java gekomen. Haar kleding en haar eten zouden ook zomaar uit Indonesië kunnen komen. Maar, toch. Er waren ook kramen met de Nederlandse vlag, waarover later meer, en eentje met de vlag van Curacao. Hubert de Palm wist zijn publiek te boeien met verhalen over het eiland waarop hij geboren is. Presenteren dat die Hubert kan.
Er was verder eten uit allerlei landen. Naaste de genoemde ook uit Marokko, Irak en Turkije.
In de tussentijd werden alle boomcirkels voorzien van plantjes en werd de aarde netjes aangevuld.
Het geluid was dit keer heel goed. De straat heeft onlangs van de sponsoring een goede installatie aan weten te schaffen. Kun je nog beter de ‘boodschappen’ over brengen en nog fraaier de muziek over laten komen.
Zo af en toe moest er geschuild worden, want het was nou niet bepaald de droogste zaterdag van september. Maar, ja Burendag is Burendag dus of het weer nou mooi is of niet samen met je buren kom je best uit.
En dan het koken en eten. Er was opnieuw van alles. Saskia had heerlijk gekookt en schepte warme gebakken banaan met rijst op. Zera had zelfgemaakte lahmacun. Zij komt oorspronkelijk uit Turkije en stond naast Senay, die ook goed Turks spreekt, maar uit Irak komt en bijna dezelfde dingen als Zera kookt.
Er waren ook Bosnische gerechten en natuurlijk was de Nederlandse keuken ook ruim vertegenwoordigd. Sjannie de Mooij had een hele marktkraam gevuld met Hollandse toffees, Wilhelmina pepermunt, pindakaas en ja, het stond er echt bij Hollandse klompen.
En tot slot werd er nog even stilgestaan bij de straatafspraken. Die worden overigens binnenkort opnieuw ingestudeerd en herhaald, want dan gaat de straat naar De Efteling en worden de afspraken nog eens op een rijtje gezet.
Dat blijkt nodig, want er zijn nieuwe bewoners in de straat gekomen en er is ook een hele nieuwe straat aan de achterkant ontstaan en de kinderen uit die straat maken zolang er in hun straatje nog geen speelgelegenheid is gebruik van het materiaal in de Halsterenstraat. En dat geeft soms wat spanning en dan moet je weer opnieuw uiteggen wat de afspraken zijn. En soms moet je ‘nieuwe’ kinderen dan even ‘hartig’ aanspreken.
Of Etta en haar kleindochter dan ook de sjaal in de kleuren van Bosnië Herzegovina bij zich hebben? Wie weet. Op de Burendag in de Halsterenstraat vermaakten ze zich in ieder geval heel goed. En dat er dan zo af en toe een fikse regenbui valt, nemen ze in die straat op de koop toe.