“In november ben ik door Vitaal Pendrecht gebeld met de vraag of ik het goed vond dat er een afscheid georganiseerd zou worden voor mij en Cor. In verband met het ziek zijn van Cor heb ik gevraagd het heel klein te houden, omdat ik het graag toegankelijk wilde houden voor hem. We spraken uiteindelijk af om in februari een etentje te organiseren in de aula van Vitaal Pendrecht.
Op Tweede Kerstdag werd Cor weer met spoed opgenomen in het Erasmus Ziekenhuis en hierna zou hij twee weken gaan revalideren in het revalidatiecentrum De Staten in Hillegersberg. Gezien het etentje op 3 februari zou plaatsvinden, was het de vraag of Cor erbij zou kunnen zijn. Een compliment voor alle betrokkenen die hem weer zo snel op de been hebben geholpen en hem hebben geholpen met praten en zijn persoonlijke verzorging. Wonder boven wonder mocht ik hem op vrijdagochtend 3 februari om 10.00 uur ophalen en hem vertellen dat we voor het etentje verwacht werden.
Tot mijn enorme verrassing kreeg ik de Erasmusspeld uitgereikt waar ik enorm blij mee ben. Het is voor mij een waardering van de burgemeester en de wethouders en voor de wijk een erkenning voor alle inspanningen en projecten van de afgelopen jaren om onze wijk beter te maken. De Pendrecht Universiteit, De Kinderfaculteit, De Rekenfaculteit, het Arboretum (met een knipoog naar Arboretum Trompenburg), de Taalfaculteit. Allemaal een vervolg van de oorspronkelijke vraag om hulp die ik jaren geleden bij Stichting Verre Bergen neerlegde.
Een kleine greep uit alle projecten. Voor Cor (Scrooge) betekende dat de Rollatorwerkplaats en als wijkacteur met vele wijkacteurs en -actrices de prachtige stukken van Pieta Bot en Cees Bavius. De miniconcertjes met muzikanten uit de wijk. Talloze éénmalige projecten zijn de revue gepasseerd en iedereen heeft er zo zijn eigen herinneringen aan.
Mijn hart heeft ook altijd gelegen bij het Opzoomeren, want daar is het voor mij eigenlijk allemaal mee begonnen.
Terug naar het afscheidsetentje. De aula zag er gezellig en “Pendrecht Universiteit”-waardig uit met mooi aangeklede tafels en stoelen en het eten was heerlijk. De lovende woorden en prachtige boeketten vind ik hartverwarmend en als klap op de vuurpijl is er in de aula een “straatbord” met de tekst “Bien Hofman Aula” opgehangen en deze mocht ik onthullen. Via een quiz kwamen ook allerlei onderwerpen en anekdotes aan de orde. Volop gespreksstof na al die jaren!
Ik wil iedereen bedanken die hieraan meegewerkt heeft en het zo goed geheim heeft kunnen houden. Het is voor Cor en mij onvergetelijk en zoals geschreven, hartverwarmend in een voor ons vaak moeilijke tijd.
Er is mij eens de vraag gesteld of we nog weleens iets horen van mensen uit de wijk. En dit is zeker het geval. De kaarten, bloemen en andere manieren van aandacht zijn niet te tellen en bewaar ik allemaal.
Dit afscheid zou ik voor iedereen wensen. Nogmaals onze dank.”
Cor en Bien Hofman
Foto’s uit de oude doos
Een terugblik in beelden op Biens periode bij Vitaal Pendrecht.
. 
