Theo Coskun is portefeuillehouder van de deelgemeente Charlois. Hij is verantwoordelijk voor financiële zaken; vastgoedbeheer OBR/SenR; kunst en cultuur; bewonersorganisaties en – articipatie. Hij wilde graag een informele ontmoeting hebben met de besturen van de bewonersorganisaties.
‘Nou dat komt dan goed uit’, dacht Bien Hofman, ‘dan nodigen we hem uit om bij het kennismakingscollege van 17 augustus aanwezig te zijn’.
Eén keer per jaar vond er altijd een jaarvergadering van de BOP, Bewonersorganisatie Pendrecht plaats. Een dergelijke vergadering is er al enige tijd niet meer geweest. En toch zijn er veel mensen op de één of andere manier actief. Zo langzamerhand heeft niemand meer een idee wie een bijdrage levert aan Vitaal Pendrecht/Pendrecht Universiteit en de BOP en op welke manier. Dus dan houden we een kennismakingscollege, was de gedachte.
En omdat dat heel iets anders is dan een jaarvergadering, zou je het een komische jaarvergadering kunnen noemen.
Komisch? Het werd niet hartverscheurend gelachen, maar leuk werd het wel. Theo Coskun introduceerde zich kort. Hij was verbaasd zoveel mensen te zien. Het bestuur van de bewonersorganisatie van Pendrecht is dus groot. Er waren meer dan 35 mensen. 35 professoren van de Pendrecht Universiteit. En allemaal vertelden zij wie ze waren en wat ze deden binnen de ‘organisatie’.
Vervolgens kreeg iedereen een cijfer van 1 tot en met 5 en werd er in groepjes gepraat over een onderwerp waar we met elkaar iets aan zouden moeten doen.
Elly Pesik vertelde over wat de nummers 5 besproken hadden.
Agnes Morene zei dat haar groep vooral vond dat het Pendrecht Theater door moest gaan. Ook dat kwam goed uit, want Theo Coskun had op de première van het laatste stuk ‘Huis van Dromen’ certificaten uitgedeeld en zijn handtekening gezet op een lijst waar gepleit werd voor nog minstens 5 jaar Pendrecht Theater.
Claudette de Agua Rosada zat bij de groep met het cijfer 1 en daar had men vooral gesproken over een activiteit waar iedereen in de wijk warm voor zou lopen. Volgens hen zou dat iets met muziek moeten zijn.
Rineke de Graaf had in haar groep over Opzoomeren gesproken en gehoord. Dat zou volgens haar weer terug moeten naar de bezem pakken en de wijk schoonhouden. Zij sneed ook het sluiten van het wijkgebouw de Middelburgt aan.
Clasien Kramer had in haar groep ook vooral de roep om het behoud van het Pendrecht Theater gehoord.
Martin Berloth bracht naar voren dat in het complex waar hij vroeger woonde aan de Zierikzeestraat er een heel hecht contact was tussen de bewoners toen er gesproken werd over renoveren of slopen en dat men elkaar bij stond om na te denken over waar men heen zou moeten en ook echt hielp bij het verhuizen. Hij mist dat in de buurt waar hij nu woont.
Theo vond het zeer verrassend. Het geluid rond het wijkgebouw viel hem op. ‘Er was toch al veel over gepraat en bekend wat er ging gebeuren? Het Kind Service Hotel begint per 1 januari 2011 in dat gebouw. De deelgemeente kan de tekorten op het wijkgebouw niet meer dragen.’
Tot slot kreeg iedereen het boek over het opbouwwerk in Charlois mee en de uitnodiging voor de iftarmaaltijd van het Turks Huis op zaterdag 21 augustus.
Een vruchtbare avond, was de conclusie. Goed voor de onderlinge kennismaking en het informeren van de portefeuillehouder van wat er in de wijk leeft en hoe de Pendrecht Universiteit werkt.