Ha die Bien, ha die Rieks,
Er komen a.s. donderdag 14 eerste jaars studenten maatschappelijk werk en dienstverlening van de Haagse Hogeschool en 1 begeleider in totaal 15 personen bij jullie op bezoek.
Rond 11.00 – 11.15 zal de groep arriveren en om 14.00 vertrekt de groep weer naar het Schieblock voor de afsluiting van deze praktijkdag.
Op de dag zelf kun je mij mobiel bellen als dat nodig is, nummer staat onder aan dit bericht. En natuurlijk als je vragen over dit bericht hebt, hoor ik die graag.
Willen jullie me doorgeven of er iemand van jullie meekomt naar de afsluiting in het Schieblock, Schiekade 189?
Kun je me ook doorgeven welke bijdrage aan de lunch we jullie verschuldigd zijn en naar welk bank of gironummer we dat bedrag kunnen overmaken.
Hartelijke groet
May de Bruyn Prince
RootLink
Zo werden ze aangekondigd. Mark, hun docent, was al vroeg in de wijk. Hij zag het grote portret van Clasien Kramer en was verrukt over het feit dat hij haar even later in levende lijve tegenkwam in de Lotte Stam Beese zaal van het Servicepunt Pendrecht. Hij wilde met alle geweld een affiche van haar meenemen naar Den Haag en op zijn werkkamer hangen. Clasien heeft er een nieuwe fan bij.
Bien Hofman gaf een korte uiteenzetting over de Pendrecht Universiteit. ‘Oh, dus jullie draaien het gewoon om!’ zei Mark. Nou ja draaien het om? Wat wordt er omgedraaid in de Pendrecht Universiteit. Dr belangrijkste regel is is op de Pendrecht Universiteit wordt je wijzer. De lerende wijk!
‘Vandaag willen we Tonny en Clasien laten vertellen wat zij deden in het kader van lesgeven in Nederlands aan verschillende mensen in de wijk. Geconstateerd is dat veel nieuwe Nederlanders meer taalles nodig hebben. Soms zijn ze fantastisch in hun vak, maar worden ze afgewezen, omdat ze onvoldoende de taal beheersen’, aldus Bien Hofman, en nu gaan we jullie vragen om Clasien en Tonny suggesties te doen om hun aanpak te verbeteren. Er zou ook een andere lesgever bij geweest, Joke Huissen. Joke geeft iedere maandagmiddag conversatie les aan de keukentafel in het Pendrecht Museum. Joke spreekt een prachtig Nederlands met Zeeuws accent en Joke speelde ‘hip hop oma’ in Vensters van het Pendrecht Theater. Zij weet haar cursisten aan de keukentafel te boeien, maar vindt misschien een college van de Pendrecht Universiteit maar zo zo. Is allemaal niet belangrijk. De rollen van professor en student worden steeds neergelegd op de plek waar ze horen. en de leerlingen van Mark werden dan ook later in de positie van docent gezet. Zij worden opgeleid tot maatschappelijk werker of dienstverlener en taal is voor hen dus ook heel belangrijk.
Tonny en Clasien vertelden hun persoonlijke ontwikkeling en gaven aan waarom ze zo geïnteresseerd zijn in taal geven aan mensen in de wijk. Tonny is dochter van een Rijnvaartschipper en heel erg bezig geweest en geïnteresseerd in andere culturen. Lesgeven is haar passie.
Clasien houdt van de wijk en heeft er van alles in mee gemaakt. Van huisvrouw, verloskundige, woonmaatschappelijk werker, leidinggevende in de woningcorporatie en politiek en wil graag al is ze al over de 80 bezig blijven met haar medebewoners. Zij gaf conversatie lessen bij het Nivon en vindt het prachtig om nu ook in het Vrouwenhuis Vitale Wereldvrouwen les te geven.
Milou begon met te vertellen wie ze was en dat ze dansles geeft aan gehandicapten. Zij vindt het heerlijk om van mensen die ogenschijnlijk niks met dansen hebben toch artiesten te maken. Zij zou cursisten eerst op hun gemak stellen en hen voor houden dat ze maar willen ze ook best kunnen.
Micha zei na een glimlach, dat binnenkomen al heel belangrijk is en dat hij zou beginnen met een rondje over de namen van de deelnemers. Hoe je heet is heel belangrijk volgens hem.
Mariogenia zou beginnen met eenvoudige praatjes en spelletjes. Via spelletjes leert je het beste om dingen samen te doen.
Loubna zou iedereen zichzelf voor laten stellen. Zij zou werken met plaatjes en mensen in beeld laten brengen waar ze woon. ‘Ook waar ik woon’, voegde ze er aan toe.
Imane zou allerlei afbeeldingen neer leggen en ze er 1 uit laten kiezen en te laten vertellen wat het bij de cursist oproept.
Tonny en Clasien gaven uiteindelijk ook aan hoe zij het aanpakten. Clasien verlangt vooral dat alles tijdens het gesprek in het Nederlands gaat. Geen onderonsjes in het Turks of Papiamento, maar alles in de taal, die ze willen leren. In onze taal liggen een heleboel dingen anders dan je zou denken. Doen is belangrijk.
Tonny wil vooral dicht bij huis blijven. Geen ingewikkelde dingen, maar gewoon ‘Ik ga naar de deur’. Ze stond daarbij op en wees op zichzelf en liep naar de muur en wees de deur aan.
Vervolgens ging de groep langs de Rollatorwerkplaats/Pendrecht Museum en langs de Beatrixschool. Om samen met de andere groep te lunchen in Restaurant Zuiderkroon.
De andere groep kreeg van Cees Bavius en Arno Brouwer alles te horen wat ze maar wilden over het maken van theater met wijkbewoners, ‘Community Art’ op zijn Engels. Cees vindt dat alles uit de kast moet om artiesten te maken van wijkbewoners. Misschien wel de belangrijkste eigenschap van de man of vrouw, die dat wil doen, is ’thinking outside the box’. Als je alleen maar de theoretische regeltjes opvolgt en denkt dat je alles vooraf uit kunt schrijven, ga je vast en zeker de mist in.
De excursies, bijeenkomsten, colleges, of hoe je het ook noemen wilt waren zo boeiend, dat de organisatie van elders uit de stad opbelde en vroeg, “Waar blijven jullie? De lunch staat al lang klaar in Restaurant Zuiderkroon en die hebben ook nog een andere programma.
In dat restaurant zou ook de finale van de Pubquiz gespeeld worden, dus was het inderdaad een hectische bedoeling.
Aan het eind van de donderdag kwam er een mailtje van May de Bruyn Prince van Rootlink met enthousiaste verhalen vanuit de groep studenten van de Haagse Hogeschool. Het dagje Rotterdam was zeer succesvol geweest. Zij hadden veel geleerd en ze hadden zelf ook lesgegeven op de Pendrecht Universiteit!