Het was een schoon plan. Een plek op Plein 1953 met krachtstroom aansluiting en een permanent podium voor als er een evenement is. En dan doen we het in de vijver. Wordt het in ieder geval geen hangplek waar binnen de kortste keren graffiti op staat. Water er over, verlichting langs de rand. Dan wordt het ook nog een fraai gezicht. De rest is al menig maal beschreven, maar wat gebeurde er met de verlichting?
“Het licht van het podium staat weer aan!” Tenminste dat was het bericht dat dagburgemeester Mario Bosch kreeg. Hij duikelde de opnames van een tijd terug op. De rand van de podium, ook wel Meeuwenplaat genoemd, heeft immers verlichting die vier kleuren telt en langzaam van de éne in de andere kleur overgaat.
Er bleek een schakelaar uitgezet te zijn. Mario toog ’s avonds naar het podium, maar zag er nog geen veranderingen.
De verlichting was nog steeds uit.
Het was allemaal een heel schoon plan. Er was gevraagd om een plek op Plein 1953 met krachtstroom aansluiting en een permanent podium voor als er een evenement is.
De gebiedsmanager van destijds, Duco de Bruijn, nam een kijkje in Beverwaard, waar op een veld midden in de wijk een dergelijk podium met zo´n stroomvoorziening staat.
Dat podium is echter een plek waar jongeren vaak samenkomen en een soort van hangplek geworden. De graffiti moet er regelmatig afgehaald worden en de stroomvoorziening heeft ook de nodige klappen gehad.
Dan doen wij een dergelijk podium in de vijver, was het idee. Wordt het in ieder geval geen hangplek. Water er over en verlichting langs de rand, zodat het als het niet als podium in gebruik is toch een fraai gezicht is. De term waterornament viel. De rest is al menigmaal beschreven. Er werd druk geklaagd over alle kosten die er aan gespendeerd waren. En toen het er eenmaal was bleek het water desastreuze gevolgen te hebben voor de podiumvloer. Die werd door de alg spekglad.
De kosten van het afbreken en opbouwen bleken ook grootse vormen aan te nemen. En het podium bleek te laag om echt voor een groot publiek goed zicht op artiesten te geven.
In het begin was het ’s avonds met dat water en die verlichting een mooi gezicht.
Maar wat gebeurde er nou eigenlijk met die verlichting?
Zou het echt alleen om een schakelaar gaan?
Inmiddels zijn er plannen ingediend om het podium een ander aanzicht te geven. De meeuwen en eenden, die er gebruik van maken zal het een zorg zijn. Voor hen is de plaat een mooie rustplek. Werd het uiteindelijk ondanks alle slimmigheid toch nog een hangplek. Het wachten is nu op een heel slim plan.
Dat komt er vast.