Mevrouw Wischmann vierde zondag 30 september haar 90e verjaardag in de Zuiderkroon. Ze poseert graag voor een foto met haar broer en het gezin van haar kleindochter.
Groot feest was het zondag 30 september en dat heeft ze zelf georganiseerd. Een paar weken geleden lag ze nog in het ziekenhuis en dacht iedereen het zijne ervan en zie wat een sterke vrouw. Ze heeft zelf alles geregeld en wilde graag een groot feest met een heleboel lieve buren, vrienden en natuurlijk haar broer en kleindochter met haar gezin. Als je op mijn leeftijd bent wordt het allemaal minder en zijn er al heel veel geliefden weggevallen. Mevrouw Wischmann, door vele buren oma genoemd heeft lange tijd met haar man boven de “ouwe BOP” gewoond naast de familie Oemar. Vele jaren hebben zij het erg goed met elkaar gehad vertelde Freddie Oemar en zijn vrouw, we hielpen elkaar en letten een beetje op onze buurtjes. Een paar jaar geleden bleef mevrouw Wischman alleen achter toen haar man overleed en werd het contact nog hechter. Ook voor de medewerkers van de BOP had ze altijd een gezellig praatje en als er iets ingevuld moest worden kwam ze even naar beneden en vroeg “kan het, maar alleen als je tijd hebt” en liet zich graag helpen door de dames van de wijkwinkel. We hebben elkaar dan ook erg gemist toen we weg moesten vanwege de sloop. Eigenlijk missen we elkaar nog steeds,de BOP is inmiddels Vitaal Pendrecht en verhuisd naar het Plein, de familie Oemar heeft nu een mooie vrije woning en oma is naar een 55+ flat verhuisd waar de zorg overgenomen is door nieuwe lieve buren waar ze altijd terecht kan. Dit jaar moest ze ook haar enige dochter missen en dat verdriet is heel groot, zelf zegt ze daarover “Dat hoort niet”. Toch slaat ze zich ook hier weer doorheen. Het lopen gaat allemaal niet meer zo heel erg goed maar toch maakt ze een ronde langs de tafels voor een persoonlijk praatje en toont zich nog steeds een geweldige gastvrouw. Het geluid van onverschilligheid ten opzichte van buren gaat gelukkig voor haar niet op.