Hij had al moeite gehad met de Erasmusbrug. Vlak gaat nog maar een helling nemen met een rolstoel voor je is andere kost.
Vink gaf later ruiterlijk toe de klus te hebben onderschat. Hij had in zijn eentje al 5 keer de marathon gelopen en ook een keer die van Amsterdam. Hij was pas in december begonnen met trainen en dacht het wel te zullen halen. En had bovendien niet geoefend met een rolstoel voor hem. Dus twee “hadicaps” speelden hem parten.
Toen hij voor de bezemwagen kwam te lopen, zag het onmogelijke van zijn poging in. Zo achterin in de koers laat het publiek je in de steek. Op de Oldegaarde stond op het moment dat hij langskwam geen publiek meer. Dat aanmoedigen helpt. Zij moesten het zonder doen. Een eenzame strijd.
Volgend jaar komt hij terug en is vast van plan zich beter voor te gaan bereiden.