Lady love’, gezongen door Eddie Taylor, klonk het door de tent en op straat was het ook hoorbaar. Hij liep met de draadloze microfoon door de tent. Misschien ontging het bezoekers, dat de cd’s vervangen waren door een live-artiest.
Ja, waar komt die stem vandaan. De bron kan van alles zijn. Eddie zingt even goed als Lou Rawls en die was er duidelijk niet. Later klinkt zijn vertolking van ‘Papa was a rolling Stone’ alsof je de Temptations zelf hoort. Ja en ook die kon je niet rond zien lopen in en om de tent op die 13de november in de Kruiningenstraat.
Zou het dan toch een cd zijn?
Nee, Eddie heeft wel zijn bandjes of mini-discs of hoe dat allemaal heten mag bij zich, maar hij zingt de songs zelf en hoe?
Bij de slotact gaat dat anders. Joop Stobbe pakt de microfoon en kondigt de act aan en vraagt de aanwezigen buiten te gaan kijken naar het spektakel op de balkons.
Martin Makoma en twee leden van zijn dansgroep laten op balkons zien wat ze kunnen. En hoe. Alle ogen waren anders dan bij Eddie Taylor op hen gericht.
Portefeuillehouder Ed Goverde en dagburgemeester Mario Bosch, allebei voorzien van een klein fototoestelletje en zoeken naar een mooie plek om een plaatje te schieten, troffen elkaar naast de tent en kijken toe hoe de dansers het er vanaf brengen.
In het sfeervolle licht van de toneellampen was de act extra mysterieus en tot slot klonk er een knal: confettislierten waaieren uit en komen vervolgens in de boom.
Die wordt er in de donkere novemberavond met die lampen erop nog mooier op. Dat er flink wat wind staat helpt ook mee. Op de weblog van Mario Bosch is goed te zien hoe fraai dat is.
Mooie muziek, prachtige streetdance en rasartiesten in de Kruiningenstraat. Dat stukje straat gaat weg. De artiesten blijven. Eddie gaat les geven in de (zijn) wijk
Benieuwd hoe het er straks in de volgende straten aan toe gaat.