Goedenmiddag! zo simpel begroette Cobi van Bommel de kerkgangers. Zij kreeg een spontaan ‘Goedenmiddag’ van het publiek terug.
Jan van Dijk, de organist van de kerk, had al welkomstmuziek gespeeld. En de eerste psalm die gezongen werd was zeer toepasselijk psalm 87 met daarin de tekst waaraan de kerk zijn naam dankt.
Op Sions berg sticht God zijn heiligen stede.
Zij heeft zijn hart, Hij houdt er open hof.
O Godstad, vrolijk zingen wij uw lof;
door uwe poort zal ieder binnentreden.
Ook de volgende psalm 122 kon je beschouwen als een feestelijke opmaat naar wat komen gaat. In de tekst wordt opgeroepen om mee te gaan, om mee te doen.
Voor het volgende muziekstuk werd er gewisseld van organist. Magdalena Jones nam plaats achter het enorme instrument in de kerk en Jan van Dijk dirigeerde het Open Hofkoor. 40 mensen en één soliste zongen Dank sei Dir Herr:
de laatste zin is op internet via deze link te beluisteren.
50 jaar geleden bleek men dezelfde liturgie gevolgd te hebben. Dat legde Johan Bos uit. Er bleken in de kerk nog mensen te zijn, die die eerste dienst meegemaakt hadden!
Dominee Davelaar kreeg na voorganger Guus Ruijl het woord en kreeg meteen ruzie met de microfoon. ‘Dominee, wij zien u nooit!, dat hoor ik regelmatig’, probeerde hij over te brengen en hij voegde er met enige zelfspot aan toe: ‘Dan sloopt ie de boel ook nog!’ Hij vertrouwde de gemeente toe dat hij met het woord Dominum, dominee niet zoveel heeft. Er is er maar één de baas volgens hem.
Er werd gebeden voor de opening van het woord van die ‘leider’ van de protestanten. Psalm 81 was het volgende lied, dat door de gemeente gezongen werd, een lofzang op hun god.
Johan Bos nam als derde voorganger het woord. Hij had een draagbare microfoon en kon zich tot zowel het talrijke koor als de toehoorders richten. Hij las de tekst van psalm 87 voor. En begon met ’50 jaar Open Hof ’t Is toch wat en ik ben nog niet eens 50′.
Ook Johannes 3: 11 – 17 werd gelezen gevolgd door een volgende bijdrage van het koor: Sehet welch eine Liebe van Mendelssohn.
In zijn preek deed Johan Bos nog eens de betekenis van de Open Hof uit de doeken.
Verhalen, verhalen van mensen met daarboven één verhaal. Een kerk is vol verhalen en daarboven het verhaal van God. Niet dit gebouw, maar dat van de mensen maakt dat verhaal. Dat heeft die 50 jaar als rode draad door de gemeente gewerkt.
Hij houdt er open hof is, volgens de voorganger, alleen in de berijming van de psalm te vinden. In de bijbels staat in andere bewoordingen een opsomming van alle volkeren die welkom zijn in Sion, in de tuin, de hof van de Heer.
In het licht van de bijbel moet je alles breed trekken, iedereen is welkom. Hij sluit niemand uit.
‘Is hier wel gebeurd’, aldus Johan Bos. En hij vraagt: ‘Bent u open? Ga even werken in de tuin! Er was hier op deze plek vroeger een boomgaard, wat mooi eigenlijk!’ Over 50 jaar denkt Johan Bos misschien in een rolstoel te zitten. En de volkeren tesamen kijk eens om je heen. Er is nogal wat te overwinnen.
Maar samen te zijn met de Vader, de Zoon en de Heilige Geest is wel waar het de protestanten om gaat.
Met een krachtig ‘Amen’ besloot Bos zijn preek. Zo is het betekent dat.
En vervolgens zong de gemeente gezang 44 Dankt, dankt nu allen God.
En het koor zong Bach’s Brunquell alles Güter waarvan via deze link een stukje te horen is:
Vervolgens gingen collectanten door de kerk om geld in te zamelen voor Open Doors, dat al jaren werkt in landen waar het verboden is om te geloven dat Jezus de Verlosser is en door zijn vader gezonden is in de wereld. Er worden bijbels voor gekocht om in de streken van de wereld te verspreiden.
Opnieuw was er een bijdrage van het koor met Rejoyce in the lord always. waarvan het slotstukje op internet te beluisteren en te bekijken is via volgende link.
Er werd aan het eind van de dienst 2 X een daverend applaus gegeven voor het koor en de soliste en de organisatie. Trouwens voor een derde keer klonk er ook applaus voor de organisten, Magdalena Jones en Jan van Dijk.
Met gezang 319 Het Open Hoflied werd afgesloten.
Toen de gemeente de kerk verliet zette Jan van Dijk op het orgel het Halleluja van Handel in. Veel mensen gingen luid zingend op die tonen de kerkruimte uit. Maar nog niet naar huis, want bij de deur ontving iedereen de glossy: ‘De Open Hof en 1963 – 2013 50 jaar.
Er werd nog lang nagepraat in de recreatieruimte en in de kerk.