Het verhaal achter het symbool van Pendrecht: de klokken van de Sint Bavokerk

Eindelijk, de klok loopt weer

PENDRECHT – ‘Wat de Eiffeltoren voor Parijs is, is de klokkentoren van de Sint Bavokerk voor Pendrecht’, aldus Mario Bosch, dagburgemeester van Pendrecht. Met hem en oud-koster Ruud Pesik zijn nog vele wijkbewoners vol van vreugde, want eindelijk: de uurwerken zijn vernieuwd én lopen op tijd.

De afgelopen zes jaar gaven de vier klokken verschillende tijden aan. Aan de noordkant stond de klok stil op elf minuten voor zes. ‘Alles was vastgeroest en versleten en zat onder de duivenpoep, omdat het onderhoud was gestopt. We zijn al tien jaar bezig voor een opknapbeurt. Iedereen vroeg: wanneer loopt die klok weer eens op tijd? Maar als kerkbestuur kregen we telkens nul op het rekest’, vertelt Pesik.

Toen begin 2009 Ilona Otter aantrad als beheercoördinator Pendrecht bij de deelgemeente Charlois, werd het probleem pas serieus opgepakt. Bosch: ‘Na een kennismakingsgesprek vroeg ze of ik nog wat op mijn lever had. Ik zei dat ik al jaren tegen een kapotte klok aankeek. Waarop zij de legendarische woorden sprak: ik beloof niets, maar kijk wat ik kan doen.’ ‘Zij zette er de vaart in’, vult Pesik aan.

Er werden ook handtekeningen verzameld, want de wijk was het zat. Tijdens de jubileumviering van de Sint Bavokerk vorig jaar overhandigde deelgemeentebestuurder Theo Coskun een taart met daarop de tekst dat de deelgemeente de reparatie van de uurwerken aanbood. ‘Er klonk letterlijk een donderend applaus. Een mooier cadeau had de kerk zich niet kunnen wensen’, zegt Bosch.

Hij volgde het aanbrengen van de nieuwe wijzerplaten op de voet. ‘Ik stond vier uur te blauwbekken in de sneeuw, maar zoiets zie je maar eens in je leven. Nu ging het écht gebeuren.’ Ook maakte hij een filmpje van het luiden van de klokken op zondagmorgen en zette dit op YouTube.

De klokkentoren zit bij de wijkbewoners in het hart. ‘De klok is het symbool van Pendrecht’, reageren Bosch en Pesik tegelijk. ‘Iedereen die door de wijk loopt, kijkt naar de klok, ook omdat hij prominent zichtbaar is vanaf veel plekken.’ Bijzonder is dat de toren een tweede klok erbij kreeg, namelijk een oude luidklok van de afgebroken Olvoo-kerk in Zuidwijk. Deze klinkt nu drie keer per dag. Om de tweede klok financieel mogelijk te maken, droeg het bisdom Rotterdam bij, maar ook konden bewoners een aandeel kopen. Hun naam komt op een plaquette in de kerk te staan.