Om 6:00 uur stond het vertrek met de bus naar Brugge voor de Karel de Stoute Tour gepland, dat werd een minuut of 13 later, maar toch mooi op tijd.
Het was nog geen 5:00 uur ’s morgens toen de initiatiefnemer zijn auto op het parkeerterrein achter het deelgemeentekantoor stalde. Hij wilde Klaas Notenboom, die gemeld had er 5 uur te willen zijn om wat voorbereidingen te treffen, de loef afsteken. Toch was ie niet de eerste, want Kees Goudappel stond er al. Goudappel had ook nog sponsorgeld voor het Sophia Kinderziekenhuis bij zich in cash. Kees ziet er uit als een goed getraind toerfietser en draait zijn hand niet om voor een dergelijke tocht. Hij houdt er ook van op tijd te zijn.
Het regende zo af en toe een beetje. Gelukkig was het plenzen gestopt. Het tweetal moest toch nog even wachten voor de rest zich meldde. Die waren dan ook pas om 5:30 uur besteld.
Op dat tijdstip werd het dan ook een flinke heksenketel. Een volgwagen moest ingericht en geladen worden, maar bovenal 31 fietsen moesten in een aanhangwagen achter de touringcar. En die fietsers zijn akelig zorgzaam wat hun rijwiel betreft. Daar zijn vaak heel wat spaarcenten in gaan zitten dus …..
Het verhaal gaat dat sommigen hun racefiets voor het slapen gaan goed poetsen en er mee in bed gaan. De Gazelle of wat voor exotisch merk dan ook wordt netjes toegedekt en mag absoluut geen kou vatten.
Weer anderen laten de zaak achteloos aan hun maat over, zoals Aad van den Berg. Hij zat al hoog en droog in de bus, toen zijn vrouw Thea nog met twee fietsen stond te wachten om ingescheept te worden. Hun bagage lag nog in het bushokje. Zij vroeg zich af waar haar Aad toch bleef. Toen er in de bus geroepen werd of iemand hem gezien had, bleek ie alvast een mooi plekkie te hebben uitgezocht.
Het scheelde weinig of er was een echtelijke ruzie ontstaan. Maar het tweetal is aan elkaar gewaagd ook wat het fietsen betreft. Ze waren trouwens die morgen in hun Mercedes terreinwagentje vanuit Bleiswijk naar Rotterdam gekomen.
Uit Bleiswijk? Ja precies, niet iedereen kwam uit Charlois. Onderweg vroeg Thea nog aan de initiatiefnemer, “mogen wij eigenlijk wel meefietsen, is het niet alleen voor Charloisers?” Zij antwoord was, “Natuurlijk mogen jullie meefietsen. Karel de Stoute was toch niet alleen voor de Charloisers? Na deze tocht zijn we allemaal Charloisers en fan van Karel de Stoute. Neem dat maar van mij aan!”
Inmiddels stonden de begeleiders, Cor Hofman, zijn vrouw Bien en Joke Spijkers al een beetje ongeduldig te wachten in de volgauto achter de bus.
Wanneer gaan we nou?
Nou dat werd dus zo’n kwartier later dan gepland. Maar dan stonden die fietsen ook zo vast als een huis in de aanhangwagen en kon de reis naar Brugge aanvangen.