Bewonderende opmerkingen van de oudere spelers in de richting van Paris. Hij speelt een mooie rol in ‘Schuren’ en kon na afloop terugkijken op een goede uitvoering.
De spelers en begeleiders gingen graag met elkaar op de foto en dan moeten er natuurlijk gekke bekken bij getrokken worden.
De schouderklopjes waren niet van de lucht en Cees Bavius kreeg een hele reeks opbouwende opmerkingen van toeschouwers. Het spel wordt er vast nog mooier en het stuk nog completer door.
Cees had nog nagedacht over een epiloog, want het stuk kent een soort proloog vervolgt door een spel in een spel en opmerkingen over hoe anderen spelen en dat sommige dingen niet kunnen.
Maar die epiloog blijkt echt niet nodig. “Het stuk mag misschien hoer en daar iets soepeler”, aldus de moeder van een van de spelers. Maar verder was de familie vooral trots. Er werden dan ook veel foto’s gemaakt van trotse oma’s met kleinkinderen en spelers en hun begeleiders.
Een prachtige cast.