“Ah, jullie zijn de wijzen van Pendrecht?”, grapte de fotograaf en knipte een foto van Gerard, Rein en een bekende van hen. “Ja, als je dat maar weet!”, kraakte de stem van Gerard terug.
Rein en de andere wijze meneer grinnikten instemmend.
Even verderop zat Rükiye met haar smartphone een bericht te versturen op een volgende bank.
“Spelen ze mooi?”, vroeg de fotograaf aan haar, wijzend op het duo op de bank ernaast. “Ik weet het niet. Eigenlijk luister ik er niet naar!”, was haar reactie.
Het duo stopte met spelen. Er lag een muntstuk op de gitaarkist. Maar publiek was er verder niet.
“Wij spelen en zingen over de heer, meneer! En mag ik vragen wat u met die foto gaat doen?”, vroeg de gitarist.
“Nou misschien komt die op Vitaal Pendrecht”, kreeg hij als antwoord. “En komt ie ook in de krant?”, was de vervolgvraag.
“Nou dat weet ik niet, hoor!”, was het antwoord, “dat zou dan eventueel In de Kijkerd kunnen zijn, maar die is net uit en de volgende zal weer een paar weken op zich laten wachten. Of er dan plaats is voor deze foto?”.