In Charlois magazine van de zomer van 2012 schreef Marcelien Hakman het volgende artikel over een bijzondere Pendrechtenaar, Laura de Haan maakte de foto.
Charloiser met een hart
De wieg van Sjef Philipsen (76) stond in Feijenoord, in de Groningerstraat. Pendrecht leerde hij op zijn duimpje kennen toen hij bakkercolporteur werd bij Bakker Vecht. De bakker uit Barendrecht van ‘Echt Boerenbrood’. Lachend herinnert Sjef zich dat hij alle klanten voor de neus van Van der Meer & Schoep wegkaapte.
“Dat was net na de oorlog en Pendrecht was een gloednieuwe wijk.”
Een hernieuwde kennismaking met Charlois volgt als Sjef terugkomt uit Frankrijk waar hij in een plantenkwekerij werkte. Het is 1989 en Sjef gaat aanvankelijk in de Dinteloordstraat wonen. Hij verhuist later naar een ruim appartement in de Schuddebeursstraat, in een complex dat dan net gerenoveerd is. Over de vraag wat hij het leukste vindt aan Charlois hoeft hij niet lang na te denken: ‘Mijn tuin’. Trots laat Sjef de peren-, perzik- en appelbomen, kersen en aardbeien zien, die het in een stadstuin geweldig blijken te doen.
Tevreden rondkijkend zegt hij: “Dat stuk daar in de hoek heb ik een beetje geannexeerd. Na de renovatie stond het onkruid zo hoog, dat was geen gezicht. Toen heb ik bij leegstaande woningen struiken weggehaald en die daar naast het paadje mooi recht geplant. Ja, ik wil graag dat de omgeving netjes blijft. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de buurt.”
Inspiratiebron voor Turkse buurman
De inspanningen hebben zijn vruchten afgeworpen, want door het voorbeeld van Sjef is nu ook zijn Turkse buurman druk aan het tuinieren geslagen. En is er levendig contact ontstaan: “We drinken samen gezellig koffie, maken een babbeltje en bekijken elkaars tuin. Het werkt dus.” In de ‘voortuin’ langs de galerij werkt het wat minder, want daar gooien voorbijgangers regelmatig troep in de heg. “Jammer natuurlijk, maar met een prikker is dat zo weer opgeruimd. Wij wonen hier met plezier.”
Pendrechters bedankt!
Veel Pendrechtenaren zullen zich Sjef ongetwijfeld herinneren van het hergebruikwinkeltje dat hij lange tijd op Plein 1953 heeft gerund. De Nationale Commissie Duurzame Ontwikkeling verdubbelde het geld dat hij daarmee in net iets meer dan een jaar tijd verdiende. Hij besteedde de 200.000 gulden aan de bouw van scholen in Cambodja. Het thuisland van zijn vrouw Sokun. “In 1991 ben ik naar Cambodja gereisd om kennis te maken met de overgebleven familieleden van mijn vrouw. De verschrikkingen daar raakten mij zo diep dat ik toen heb besloten om alles in het werk te stellen om daar wat goeds neer te zetten.” Via de door Sjef opgerichte stichting World Wide Children Farms staat net buiten Phnom Penh, op 2,5 hectare grond, een leerboerderij waar nu zo’n 80 wees- en zwerfkinderen onderdak hebben en onderwijs krijgen. “Kijk, daarom wilde ik graag hier mijn verhaal vertellen.
Het is ruim 20 jaar geleden dat ik in Pendrecht begon met dat winkeltje.
Op den duur verlies je de mensen uit het oog en nu wil ik hen graag vertellen dat datgene, waar ze destijds aan deelnamen – het brengen van spullen en de verkoop ervan – toch in iets moois heeft geresulteerd. Wie het echt wil zien, die moet even kijken op www.wwcf.nl.
Ik sluit graag af met: Pendrechtenaren bedankt nog.”