Een mooie eerste zondag in november en in de Open Hofkerk een fraai zondagmiddagconcert met een somber thema: de dood en de doden. 2008 is een herdenkingsjaar. 100 jaar geleden werd de Hugo Distler geboren. Zijn Totentanz werd uitgevoerd naast muziek van Samuel Scheidt en Heinrich Schütz. De organisatoren kunnen zich verheugen in een grote belangstelling.
Cobi van Bommel opende het concert. Zij was verheugd, dat men in zo grote getale was gekomen. Voorts vertelde ze dat deze zondag de dag van Allerzielen was en in dat teken stond ook de muziek die vertolkt zou gaan worden.
Voor de pauze zong het kamerkoor “Ad Libitum” onder leiding van Frank de Groot “Selig sind die Toten” van Heinrich Schütz. Organist Arjen Leistra speelde “Warum betrübst du mich, mein Herz” van Samuel Scheidt en “Wachet auf, ruft uns die Stimme”. Voor het laatste ontving de organist van de Grote of Sint Janskerk in Scheidam een daverend applaus en klonk er “Bravo!” in de doorgaans stemmige kerk.
Na de pauze pakte het kamerkoor Ad Libitum uit met de “Totentanz” van Hugo Distler. Het koor bestaat uit geschoolde amateurzangers. Hun naam staat voor “naar believen” en dat was het stuk voor spreekstemmen en koor à capella zeker. Dorothea Lang sprak teksten vanaf de spreekstoel. Andreas Goetze, David Visser en Marieke Perry deden dit vanaf hun plek in het koor. De samenspraak tussen de dood en de personen, die hij tot hun laatste dans uitnodigt, werd er heel geloofwaardig mee neergezet. Prachtige declamaties afgewisseld met mooie koralen. Vooral de smeekbede van het kind, dat zegt nog niet te zijn aangekomen en al afscheid moet nemen, grijpt je aan.
Mooie muziek op een mooie zondag met een aangrijpend onderwerp. De zondagmiddagconcerten in de Open Hofkerk zijn zeer de moeite waard. Pendrecht mag trots zijn op deze uitvoeringen.
Zaterdagmiddag 29 november om 14:00 uur de volgende afspraak. Dan is er in de Open Hofkerk een lezing over leven en werk van Hugo Distler door Bas de Vroome. Dat belooft een interessante middag te worden. Distler is immers een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de kerkmuziekrenaissance in Duitsland. Zijn bewogen leven eindigde veel te vroeg. Hij was niet langer bestand tegen de dreigende situatie tijdens het nazi-bewind en maakte op 1 november 1942 een eind aan zijn leven.
Op de fotootjes ziet u Cobi van Bommel tijdens haar openingswoord. Daarnaast dirigent en organist voorafgaand het concert. Op de onderste rij een beeld van een deel van het publiek en het koor met daarnaast een foto van de vertolkers van de stemmen met de bloemen, die ze aan het eind van het concert kregen.