Zuster Theresia Saers van de Sociëteit Jozef Maria en Jezus is inmiddels gepensioneerd en werkte en woonde jaren in Pendrecht. Zij werd uitgenodigd voor het bijzondere college van 19 oktober, maar kon er helaas niet bijzijn. Zij zette wel een aantal zaken op papier en maakte van de Actie Pendrecht Open Huis een powerpoint presentaie, die houdt u nog te goed en komt ook op deze site, maar eerst haar aantekeningen:
Aan de Pendrecht Universiteit
Ongeveer 25 jaar geleden begon er in de parochie van Pendrecht – toen nog Bavo parochie geheten – iets te roeren van ruimere betrokkenheid op de wijk.
Er gebeurden allerlei dingen:
• Tweemaal nam ik het initiatief voor een kinderkamp in Rijsbergen voor kinderen van beide zijden van de Slinge. Ruud en Elly Pesik waren de kampouders en zorgden voor de veiligheid en de voeding. Een achttal jongvolwassenen uit de wijk gingen mee als leiders. Het was geweldig leuk.
• Bij veelvuldig huisbezoek leerde ik mensen kennen die van ver naar Nederland waren gekomen, bijvoorbeeld uit de Filippijnen, Suriname en Aruba. De bewoners die oorspronkelijk uit Indonesië kwamen, waren al helemaal ingeburgerd en bleken heel graag vrijwilligerstaken op zich te nemen.
Omdat twee mensen, Teresita Kraal en een jonge vrouw uit de Filippijnen hun eerste jaar hier hadden ervaren als heel eenzaam, kwam de vraag van de vrouwelijke voorzitter van het wijkgebouw of onze parochie niet iets kon organiseren om nieuwkomers bij de wijk te betrekken. Pastoor Zondag was direct bereid en de bewonerswinkel ging dadelijk meedoen.
Zo kwam het eerste grote wijkfeest tot stand: Bavo Open Huis. Omdat de toenmalige dominee van de Open Hofkerk zich afvroeg hoe we het voor elkaar hadden gekregen, heb ik hem en ook Dominee Loes Kraan ’s avonds opgebeld of ze het volgende jaar mee wilden doen. Van toen af aan ontdooide ook de verhouding binnen de verschillende kerkgemeenschappen en deden we heel veel dingen samen. We hadden we er een groep vrijwilligers bij. De naam van het wijkfeest werd Pendrecht Open Huis.
Iedereen was het ermee eens dat de Bavolocatie aan de Slinge het meest geschikt was. Het Leger des Heils kwam een keer zingen, de Kaap Verdische Parochie idem dito. Soms moesten we vanwege het weer het hele gebeuren binnen houden.
Eens stonden alle kramen klaar op het kerkplein en daarbuiten. Pastoor Zondag stond in de deur van de kerk om het feest te openen. Met luide stem riep hij: Sesam, open u. En begint me het daar te stortregenen…
• In die jaren ontwaakte in de kerken in heel Nederland een besef dat we gezamenlijk moesten streven naar vrede, gerechtigheid en behoud van de schepping: het zogeheten Conciliair Proces. Rond die tijd is ook het streven naar een inloophuis geboren. Nu twintig jaar geleden kreeg dat zijn beslag in Inloophuis Het Verhaal aan de Ossenisseweg.
• De gezamenlijke kerken hielden wekelijks samen een dagsluiting voor de bewoners van het verzorgingshuis in de wijk. Dat werd zozeer gewaardeerd dat elke nieuwe bewoner onmiddellijk in kennis werd gesteld van dit fenomeen en aangemoedigd eraan deel te nemen.
Zuster Saers heeft overigens een eigen website met studies van haar over Maria Magdalena. Zij mag dan wel gepensioneerd zijn, maar is nog lang niet gestopt de zaken die haar bezighouden. Pendrecht en haar bewoners is één van die zaken.
De site is bereikbaar via de deze link waarop u kunt zien en lezen wie zuster Theresia Saers is en door kunt klikken naar haar eigen site met haar studies.