Clasien Kramer werd vandaag 83 jaar. Het afgelopen weekend kwam de familie op bezoek en vandaag was ze gewoon een keer rustig thuis voor wie haar maar wildee feliciteren.
Naast haar deur hangt een bordje met erop ‘Shalom’. Ze is humaniste, spreekt Esperanto, voelt zich ook socialiste en is niet gelovig. Dus ook niet Joods, maar het woord shalom, vrede, past eigenlijk heel goed bij haar. De veelzijdigheid van Clasien is moeilijk te beschrijven. Begin dit jaar kreeg zij een speciale onderscheiding van de deelgemeente. Toen kwam Ed Goverde van de deelgemeente Charlois ook woorden te kort om al haar verdiensten op een rijtje te zetten.
Zelf haalt ze haar schouders op bij het horen van allerlei loftuitingen aan haar adres.
wat ze wel graag hoort op haar 83ste verjaardag is dat ze er heel jong uitziet. Dat is ze ook, jong. Ze mag vanuit haar woning graag uitkijken over Plein 1953 en kan zich dan vermaken met wat ze ziet. Ze vindt het een mooi plein, maar ze begrijpt wel de hang naar het oude plein.
Ze schijnt dit jaar ook jarig te zijn op het suikerfeest. Haar vriendinnen in het Vrouwenhuis Vitale Wereldvrouwen zien haar graag komen. De meesten zijn gelovig, moslim, christen, of hindoe. Zij snappen niet dat Clasien niet gelovig is.
In haar kamer hangt een kaart van Job Cohen met de dank voor haar inzet en de leus: iedereen telt. ‘Ja, beter kan ik het niet zeggen! Iedereen telt! En dan die uitdrukking op het gezicht van Cohen, mooier kan haast niet”, zegt ze.