Om 10 uur zou er op woensdag 22 oktober 2014 een schouw plaatsvinden. Al even voor 10 uur meldde Henk Postmus zich. Hij is een trouw deelnemer aan het schouwen en heeft op zijn scootmobiel als bewijs daarvan het hesje hangen dat ie nog niet zolang geleden van de deelgemeente Charlois kreeg.
De verzamelplek was het Servicepunt Charlois Zuid. Maar daar wist men van niks. De receptioniste zei tegen hem dat ie waarschijnlijk op Plein 1953 nummer 192 moest zijn. Even later kwamen Bep van Krimpen en Rineke de Graaf zich ook melden. Rieks Westrik voegde zich ook bij de club en hij vertelde de receptioniste dat zij misschien niet ingelicht was door de leiding van de schouw, maar dat de afspraak wel degelijk daar was.
De ambtenaar die vanuit Stadsbeheer, zoals dat tegenwoordig heet, de schouw leidt is Jim van Asten. Maar van hem was er geen telefoonnummer voor handen. Rieks belde een ander, die er misschien meer van wist. Dat bleek het geval. De schouw was een week uitgesteld. Het was herfstvakantie en ook Jim was er een weekje niet. Men had verzuimt de schouwers te informeren. Dat heeft allemaal nog te maken met de opheffing van de deelgemeente en de veranderingen bij diensten en een gebiedscommissie Charlois die aan het zoeken naar de rol die zij gaat spelen.
Het viertal ging vervolgens niet naar huis, maar ging in de Kinderfaculteit koffie drinken. En daar ontstond een leuk gesprek.
Henk Postmus heeft al een lange geschiedenis in Pendrecht en zorgt er op zijn geheel eigen wijze voor dat de mensen in de flat waarin hij woont, de Metroflat, een goede sfeer onder elkaar houden. Hij spreekt iedereen aan op zijn verantwoordelijkheid en maakt geen onderscheid tussen Chinese, Turkse of bewoners die even een tijdje in de knel zitten. Je moet het met elkaar doen vindt hij en al is hij niet meer de jongste en de meest mobiele bewoner. Hij zet zich nog steeds in voor een goed leefklimaat.
Bep en Rineke zijn ook uit dat hout gesneden. Dus er werd onder het genot van kopje koffie van Jhennie Pietersz gepraat over hoe het er nu voorstond in de wijk. En hoe het vroeger was. Het gesprek werd nog interessanter toen Mimount Hammouche aan kwam schuiven.
Geen schouw dus, maar toch een zinvolle besteding van de tijd. Het vijftal weet weer een beetje beter van elkaar, waarom ze zich inzetten voor de wijk.