Ja, vroeger, toen was het op maandag wasdag en je moest het niet in je hoofd halen om op zondag je was aan de waslijnen te hangen. Deed je dat wel dan kwam er de volgende dag een medewerker van de woningbouw, toen Onze WoonGemeenschap, bij je langs om je erop te wijzen, dat dat op zondag niet mocht.
Een boete? Nee, zover ging dat waarschijnlijk nou ook weer niet. Zo’n berisping was al genoeg, want, tsja, je wist dat er in de buurt over gepraat werd. Dat er bij de woningbouw verder op je gelet zou worden, stond ook als een paal boven water.
Dat idee was al genoeg om het voor een volgende keer wel uit je hoofd te laten.
Die goeie ouwe tijd, toen was geluk heel gewoon! Van die dingen!
Maar, was het wel zo geweldig? Nieuwe bewoners in de wijk zullen denken, amme nooit niet, ik maak zelf wel uit wanneer ik de was doe, gehakt koop, of überhaupt gehakt eet. Maken we zelf wel uit. Veel kleuren, veel keuzes. En veel was ziet eigenlijk nooit meer een lijn, toch?
Mooi plaatje Agnes. Zij maakte de foto en schreef erbij: Pendrecht’s wasje.