De bijeenkomst over de onbenutte kansen in de deelgemeente Charlois werd geleid door wijkpredikant At Polhuis. Nadat hij wethouder Orhan Kaya (op het bovenste fotootje aan het woord) en aan portefeuillehouder Lionel Martijn (op de onderste foto) inleidende woorden uit had laten spreken, legde hij de aanwezigen een aantal stellingen voor en vroeg om een reactie. Het eerste thema ging over het Charlois-gehalte van de aanwezigen.
Voelen we ons Charloiser? Zo ja, waarom is dat zo? Zo nee, wat staat in de weg om Charloiser te zijn? Het gesprek komt op gang. Er zijn niet echte pleitbezorgers voor het Charlois-gevoel. Rotterdam en bewoner van Zuid spreekt meer tot de verbeelding.
Moet iedere organisatie alles doen of alles kunnen of is het beter gebruik te maken van elkaars kwaliteiten? Zo ja, hoe organiseer je dat? Welke afspraken moeten dan gemaakt worden? Ook op dit thema komen niet dierct ideeën, die bruikbaar zijn.
In 2009 is Rotterdam jongerenhoofdstad van Europa. Hoe kunnen we Zuid in dat kader op de kaart zetten? Voor veel van de aanwezigen is het nieuw dat Rotterdam jongerenstad van Europa is in 2009. En of jongeren dat weten en of het hen aanspreekt? Er klinkt wat scepsis uit de zaal.
Het laatste punt is: Religies en levensbeschouwingen zijn voor veel mensen belangrijk bij de vormgeving van hun leven. Is er in Charlois behoefte aan een Platform voor Religie en Levensbeschouwing? Ook op dit punt komt niet echt een instemmend antwoord.
De voorzitter van de avond wijst de aanwezigen erop dat er op vellen papier achter hem commentaar gegeven kan worden. Er wordt ook van die mogelijkheid weinig gebruik gemaakt.
De wethouder en de portefeuillehouder tonen zich wel verheugd met de opkomst en de deelname aan het gesprek. Zij zien het als een eerste poging om met elkaar over kansen op Zuid en in het bijzonder Charlois te praten en wensen iedereen een tot ziens toe.