“Wat zoeken jullie?”, luidde de vraag. “Gas”, was het korte antwoord.
Maandag 16 januari ’s morgens werden er pionnen uitgezet en verschenen er verkeersborden. Wat zou er met de brug gaan gebeuren, vraag je je dan af.
’s Middags kon de vraag gesteld worden aan de werkmensen. Het gesprek duurde maar kort. Ze waren kennelijk niet uit op een praatje en misschien al genoeg met dezelfde vraag geconfronteerd.
De brug lag op verschillende plekken open en kennelijk brachten ze in kaart waar precies de gasbuizen liepen.
De bodem van Rotterdam krioelt van de leidingen, kabels en buizen. Een heleboel daarvan is in beeld gebracht en kan men zonder problemen vinden. Sommigen liggen er al een hele tijd en moeten er wel zitten, maar waar precies?
Zo’n zoektocht zal er achter het opbreken van het wegdek van de brug gezten kunnen hebben.